Krizlerin belirgin özelliği zenginliğe el değiştirtmesidir. İflas veya darboğazın oluşturduğu kırılma yüzünden servet, bir gecede başkasının olabilir. Geçmişi krizlerle dolu Türkiye'de bunu, şirket satınalma veya devirleriyle yaşadık, gördük.
Çok değil 10 yıl önce kriz ortamında çok sayıda işletme el değiştirmişti.
Nakit fazlasıyla krizi karşılayanlar, kriz ortamında "zıplayarak büyümüş" ya da alacak kimse kalmadığından kamu, "şirket deposu" haline gelmişti.
Bugün, kriz dünyasından "pozitif ayrışmış" bir Türkiye var. 10 yıl önceki dalga, tersine dönmüş durumda... Geçenlerde önermiştim bir kez daha yineliyorum.
Yastıkaltı finansmanlarımız için bulunmaz fırsat, Batı'da bizleri bekliyor olabilir.
Hatırlıyorum, pek çok firmamız, nakit akışını yönetemediğinden 2001 krizinde "başkalarının" olmuştu.
Kimi 10 bin $ kimi 2 milyon $ bulamadığı için, markasını "yad ellere yar" etmişti.
Balıklar ile karıncalar arasındaki ilişki gibi, sular yükselince balıklar karıncaları yer. Sular çekilince karıncalar; balıkları...
Bugün Saab görüşmesinde olduğu gibi, suyun pozisyonu bizden yana...
Belki de bu, içeride çıkaramadığımız "babayiğidi", Kuzey'lerde aramanın adı olabilir.
Gerçekleşmesi halinde, kendi markasını var etme yolunda bizdeki otomotivcilerin gösteremediği cesaret, Saab'ın satın alınmasıyla gelebilir.
Küresel krizin pençesinde suların çekildiği Batı'da şimdi karıncalar zamanıdır.
Bizim henüz ölçek sorunu çeken KOBİ'lerimizin, bir araya gelip OBİ'leşmeleri halinde, Saab olmasa dahi, böylesi zıplayarak büyüme fırsatı yakalayacakları kesin...
Yeter ki finansın suyunu çektiği ortamda, karıncalar zamanını doğru yakalayabilelim.
Fırsatlar da zaten, gelirken ve önü kesilerek yakalanabiliyor, ardından kovalayarak değil!..
Saab'a bu gözle bakmalı.