Beşiktaş için Sivas maçı iyi bir sıçrama fırsatıydı. Galatasaray ve F.Bahçe'nin yenildiği, Trabzon ve Bursa'nın beraberlikle puan kayıpları yaşadığı bir haftada alınacak bir galibiyet hem fikstürün görüntüsünü değiştirebilir hem de psikolojik duvarları yıkmasını da sağlayabilirdi.
Siyah-Beyazlı takım bunu yapmak yerine zor olanı seçti! İlk yarı koskoca 45 dakikayı futbol ve kazanma adına "es" geçti. Orta sahada anlamsız bir dağınıklık, hücum hattında gereksiz bir savurganlık vardı. İlk yarıda Sivas'ın oyun bozma ve geriye yaslanıp kontradan fırsatlar yakalama dışında bir yaklaşımı olmadığı için Beşiktaş'ın oyunu daraltıp, öne çıkarak baskı kurması gerekiyordu. Ancak ilk 45 dakika bittiğinde ne tribünler ne de sahadaki futbolcular ortaya konulan oyundan zevk alamadı. Sahada fantastik ancak gereksiz topuk pasları yapan Fernandes de gerekli "teknik" katkıyı yapamayınca teknik kapasitede sıradanlık hissedildi.
Futbolda kadro kalitesi ve alın teri kadar şansa da inanırım. Bazen topun tersine döndüğü anlar olur. Beşiktaş'ın 61'den sonra yaşadıkları gibi.. 61'de 9.15'e kurulması gereken ancak 6 metreye kurulan barajdan seken top kontra atağa dönüşmesi gibi.. Seken topu rakip ceza alanına göndermek isteyen Uğur'un vurduğu topun Fernandes'in suratına çarpıp Chahechouhe'ye asist ve ardından gol alması gibi..

Geciken karar
Ya da 2 dakika sonra Olcay'ın sert şutu gole giderken fileyle topun arasına giren Almeida'nın durduğu yer gibi.. 76'da Almeida'nın kafa vuruşunda Borjan'ın parmaklarının ucuyla golü önlemesi gibi. "Beşiktaş şansızlığı nedeniyle maçı kaybetti" diyerek Sivas'ın emeklerine haksızlık edemeyiz. İkinci yarı Almeida'nın yanına Batuhan'ın alınması ve oyunun rakip alana yıkılması doğru, hatta geçiken bir karardı. Ancak ilk yarı zihinsel tutulma yaşayarak 45 dakikayı "Feda" eden Siyah- Beyazlı takımın ikinci yarıdaki üstün ve etkili futboluna rağmen 3 puana "veda" ettiğini söyleyebiliriz.