Haberi aldığımda ben ne hale geldim.. Bir de annesi ve babası.. Onların şokunu ve acısını tahmin bile edemem.. Mümkün değil..
Mesut Bey'le bir "Gazeteci/ Siyasetçi" ilişkimiz vardı. Ama ben oldum olası siyasi konuları sevmediğim, olabildiğince uzak kaldığım için, "Merhaba.. Merhaba"dan öteye pek geçmedi, rastlaştığımızda konuşmalarımız.
Berna Hanım'la çok daha ileriydik..
Çok sosyal bir kadındı.. Ben de o yıllar çok sosyaldim. Her açılışa, davete, kokteyle koşar, yazardım da. Berna Hanım'ı da görürdüm çoğunda.. O devrin güzel tarafı mı bilmem.. Koruma moruma olmazdı etrafında.. Ne gelirken, ne giderken.. İçerde hele etrafında sadece dostları ve tanıdıkları olurdu. Hepsine de fevkalade sıcak yaklaşırdı. Karşılaşa karşılaşa tanış olduk.. "Merhabalar"ın ötesine geçip bir iki çift laf da eder olduk..
Saygı ve sevgiyle..
Tüm Yılmaz ailesine, dost ve yakınlarına, baş sağlığı dileklerim var.. Ama çok sevdiğim Berna Hanım'a, çok daha fazla ve çok da farklı..
Üstelik o bir anne.. Annenin evlat acısı başka şeye benzemez!. Bütün dualarım sizinle Berna Hanım!.
Allah size güç versin!.