Televizyonda bir özel emeklilik hizmeti reklamı dönüyor. Çocuklar okuma bayramında bir piyes sahneye koyuyorlar. Hepsi ideallerindeki mesleği anlatıyorlar. Biri doktor, biri itfaiyeci, bir başkası ev kadını olmak istediğini söylüyor.
Afacan bir oğlan ise bilmiş bilmiş sahneye gelip, "Ben büyüyünce emekli olucam. Hiçbir şey yapmadan yan gelip yatıcam, keyfime bakıcam" diyor ve hem onu izleyen velilerden hem de sahnedeki arkadaşlarından büyük alkış alıyor. Hatta az önce "Ben ev hanımı olup, bebek bakacağım" diyen kız çocuğu bile gelip, "Ev kadınları da özel emekli olabiliyormuş. ben de öyle yapacağım" filan diyor.
Emekliliği "iş" olarak görmek ve çocukların, gençlerin gözünde "ideal" haline getirmek, bana hiç de doğru bir mesaj gibi gelmiyor. Şu anda en büyük gücümüz, genç nüfusumuz. Üretime yönlendirilecek bu değerli kaynak sayesinde yarınlarımız "emekli ikramiyesinden" çok daha fazla garanti altına alınacak. "Hiçbir şey yapmadan, yan gelip yatmaya" özendirilen bir genç nesil ise ufkumuzu karartacak.
Benden hatırlatması...