Anayasa Mahkemesi'nin DPT'yi kapatma kararı "milli birlik projesi"nin kaderini etkileyen üç önemli sonucu beraberinde getirdi.
Öncelikle, Kürt kökenli siyasetçiler, "Neden kurduğumuz partiler kapatılıyor?" sorusunu sormak ve özeleştiri yapmak durumundadır.
İkinci olarak, "mevcut siyasal tehdidi, demokratik fırsata çevirmek" mümkündür. Terör örgütünün arka bahçesinde, legal görüntülü oyun oynamanın ülkenin en demokratik olduğu anda bile sürdürülebilir olmadığı görülmüştür. Bu nedenle Öcalan'ı karanlık tarihinde bırakarak, alternatif Kürt siyasi hareketinin başlatılması şansı doğmuştur.
Üçüncü olarak, parti kapatmanın çözüm olmadığı ve sorumlu siyasilerin cezalandırılması gereği bir kez daha teyit edilmiştir.
İşte bu noktada Anayasa Mahkemesi Başkanı Haşim Kılıç'ın "manifesto" içerikli açıklamasını iyi okumak gerekiyor. Demokratik siyasi bilinç, parti kapatmaları yeniden ele almalı, Yüksek Mahkeme'yi siyasal karar vermeye zorlamamalıdır.
Esasen DTP'nin 3 Ekim'deki kurultayı, bugünkü kaçınılmaz sonu önceden ilan etmişti. Sürekli İmralı'nın adres gösterilmesi, Öcalan'ın çözüme katkı sağlamasına pencere açılması istekleriyle DTP, terör örgütü PKK ile iç içe geçtiğini gizlemiyordu. Bu kararla PKK'nın bir süredir gizlediği sinsi kimliğinin, bölgesel güç gösterileri veya büyük kentlerde provokatif eylemlerle dışa vurması sürpriz olmayacaktır. Önemli olan bu oyuna gelmeden, terör bataklığını kurutacak demokratik iklimi korumaktır.