Maliye Bakanlığı Teftiş Kurulu Başkanı idi. Vergi idaresindeki mükelleflere ait mahrem bilgilerin elden ele dolaştığını, şantaj amaçlı kullanıldığını fark etti. Arı kovanına çomak soktu. Sistemin derlenip toparlanmasını sağladı.
Sonra, Devlet Denetleme Kurulu Başkanlığı'na atandı. Orada da rutine takılmadı.
Pek çok konuya el attı. Talih oyunlarından kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşlarına, tersanelerden madenlere, özerk kurumlardan sivil havacılığa kadar geniş bir yelpazede onlarca raporun hazırlanmasına öncülük etti. Deyim yerindeyse devletin check up sonuçlarını görmemizi sağladı.
Ama üç konu var ki... Bizzat Cumhurbaşkanı Abdullah Gül'ün iradesi ile el atıldı.
O mayınlı sahada BBP Genel Başkanı Muhsin Yazıcıoğlu'nun hayatını kaybettiği helikopter kazası, Agos Gazetesi Yayın Yönetmeni Hrant Dink'e düzenlenen suikast ve 8. Cumhurbaşkanı Turgut Özal'ın zehirlendiği iddiaları vardı.
Bugün, merhum Yazıcıoğlu'nun talihsiz bir kaza sonucu ölmediği konuşuluyorsa, Dink suikastının derin ilişkilere uzandığı ama örtbas edilmesine izin verilmeyeceği umudu doğduysa ve Özal'ın kabri açılarak 20 yıllık sinsi kuşku gideriliyorsa, O'nun payı büyük. DDK Kurulu Başkanı Cemal Boyalı'dan söz ediyoruz. Çankaya'nın kararlılığı, ekibin uyumu ve devletin gücü sayesinde karanlıkların aydınlığa çıkabileceği artık biliniyor. Ve sadece son dönem performansı bile hem DDK'ya olan ihtiyacı pekiştiriyor hem de daha kurumsal olmasını gerektiriyor!