NE güzel bir geceydi.. Tarabya sırtlarında Fransız Bahçelerinde.. Devasa ağaçlar altında Boğaz'ı seyrediyorsunuz oturduğunuz yerde.. Sahnede Betül Demir var.. "Sorma" yı söylüyor.. Sezen'in Düş Bahçelerinde Yürüyorum'undan sonra dilime takıldı yeniden..
"Sorma utanırım/ Sorma söyleyemem/ Sorma nöbetlerdeyim başım duman" diye dolanıp duruyorum ya.. Betül o gece, o bahçelerde evlendirdiği kız kardeşine söylemek için sahneye çıkarken kulağıma "Senin için de Sorma'yı okuyacağım" dedi..
Kader nasıl ağlarını örüyor bakar mısınız?.. Türk kızı Beyhan'la, Fransız delikanlı Thomas Langolis İsveç'te tanışıyorlar.. Betül önce Beyhan ve Thomas için okudu.. Sıra tam Sorma'ya geldi ki, şarkının asıl sahibi Ayşegül Aldinç bahçeye girip, yanıma oturmaz mı?.
Ayşegül.. 80'li yıllarda aylarca peşinden koşmuştum da, bana yüz vermemişti.. Yıldız Porselende harika porselenler boyardı o zamanlar, o sanatı da müthişti. Allahın günü taşınırdım Yıldız'a..
O günleri hatırladım gene ve takıldım.. "Yüz vermedin bana da, ne geçti eline?.."
"Hiç bir şey için geç sayılmaz" dedi, çapkın çapkın..
"O zaman Betül'e eşlik et.. Sen de kulağıma söyle şarkıyı" dedim..
Havama, keyfime bakar mısınız?.. Son günlerde en sevdiğim şarkıyı Betül sahnede söylüyor, Allahın yer yüzü cennetinde.. Ayşegül Aldinç de sadece benim için kulağıma fısıldayarak eşlik ediyor..
"İnsanın en büyük zenginliği dostlarıdır" derim sık sık..
Böyle bir anın değerini ölçün de karşılığını bankaya yatırın bakalım!..
Mutluluklar Beyhan.. Mutluluklar Thomas!..