SABAH'ın pazartesi başlattığı yazı dizisini görünce aklıma geldi Yaşar Okuyan'ı aramak. 12 Eylül mağduru ya kendisi de. Üstelik de darbe öncesi ve sonrası yaşadıklarını bu yıl çıkardığı kitabında anlatmıştı uzun uzun. 17 yaşındaki Erdal Eren'i nasıl pisi pise astıklarını, bir sağdan, bir soldan kelle götüren Kenan Evren'den ne kadar nefret ettiğini, darbe öncesi sokaklarda birbirini yiyen gençlerin Mamak'a düşünce nasıl bir arada yaşadıklarını falan en ince detayına kadar aktarmıştı.
Aradım tabii referandumda ne diyeceğini öğrenmek için. Doğrusunu isterseniz şaşırdım da...
Çünkü, 12 Eylül darbesinin gerçek mağdurlarından olduğunu iddia eden Okuyan, "Tabii ki 'hayır' diyeceğim Sevilay'cığım..." cevabını vermişti. Üstelik de, 'hayır'cıların bildik klişe argümanlarına sarılarak. Yeni anayasanın demokrasi manasında hiçbir değişiklik sağlamayacağını filan anlattı. Darbe ile ilgili alınan kararı yerinde bulmadığını, eksik kaldığını söyledi. Epeyce lafladık yani... Sonunda, "Karar sizin. Saygım sonsuz. Haklısınız eksikler var. Mesela YÖK yasası ile ilgili bir değişiklik şarttı. Kabul bu haliyle yetersiz ama inşallah bir dahaki sefere en iyisi hazırlanır. Ama bu haliyle bile sizin gibi bir darbe mağdurunun 'evet' demesini beklerdim" dedim...
İtiraz etti. "Siz neye 'evet' dediğinizi bilmiyorsunuz! 'Evet' demeden evvel oturup iyice bir düşün Sevilay" diye...
Telefonu kapattıktan sonra posta kutuma göz attım. Ne tesadüf ki İbrahim Yıldırım adlı okurumdan şahane bir e-mail gelmişti. "Evet de desen, hayır da desen bilerek de!" yazmış konu başlığına. Altına da 1982 Anayasası ile yeni Anayasanın karşılaştırmasını gösteren bir tablo koymuş.
Bayıldım...
Karşılaştırmayı birkaç kez yaptıktan sonra da son kararımı verdim.
Tamam eksik... Ama ben bu eksikliğe rağmen 'EVET' deme kararı aldım.