İki hafta önce bu köşede, ilik nakli ile ilgili habere Prof. Yener Koç'tan gelen itirazlar ve ombudsman değerlendirmesi vardı.
İşadamı Erol Şahan aradı.
Oğlunun bir rahatsızlığı nedeniyle Prof. Koç'a başvurmuş ve kendisine hayli müteşekkir kalmış.
Uzun uzun kendi başından geçenleri, tecrübelerini anlattı.
Daha sonra da yine uzun bir e-posta mesajı gönderdi.
Şahan'ın mesajından anladığım, bu haberin yayımlanmasını tasvip etmediği.
İlik nakli tedavisinin çok zor, uzmanlık isteyen bir alan olduğunu belirterek şunları söyledi:
"Bu tür hekimler kolay yetişmiyor. Bu insanları harcamayalım. Yenileri zor geldiği için bu insanlara bel bağlayıp tedavisine devam eden onlarca hasta ve yakını var. Bu insanları uluorta çaresiz bırakmış olmuyor muyuz? Mutlaka hataları da olmuştur, ama bu tür işleri düzeltme yeri basın olmamalı.
Olursa da çok iyi araştırdıktan sonra olmalıdır."
Bu argümanın özü "bunu haber yapmamalıydınız" şeklinde.
Şahan'ı kırmamak için görüşlerine burada yer verdim.
Ama bu argüman, ne yazık ki kabul edilebilir türden değil.
Haber, içinde tespitler ve suçlamalar içeren bir uzman raporunu gündeme getirmekte. Ve bu rapor bir soruşturma sürecine de işaret ediyor ve onu haber veriyor okurlara.
Aynı argümanı burada tersine çevirip kullanabiliriz:
Basının görevi kamuoyunu bilgilendirmek ve uyarmaktır. Mesela, filanca semtte şu kadar ev depremde yıkılabilir, diyen bir raporu "ama orası bir müteahhit tarafından inşa edildi, habere değmez" diye göz ardı etmek midir doğrusu, yoksa "bu raporu orada oturanlara duyurmak hayati bir uyarıdır, not düşmektir" diye yayınlamak mı?
Tabii ki ikincisi.
Söz konusu haberde kimse peşinen kusurlu veya suçlu ilan edilmiş de değil.
Öte yandan, bu raporu sizin argümanınızı dikkate alarak görmezden gelmek, gazetecilik açısından ihmalkârlık olurdu.