Contemporary Istanbul'da 74 galeri, 306 sanatçının eserlerini sergilemeye başladı ve bu yıl bu önemli etkinliğe katılan yabancı sanatçı sayısı 127'ye çıktı. Sanırım en çok da bu yüzden şu sıralar Art Basel Miami'de olan önemli Türk koleksiyonerler biraz mutsuz. Çünkü tarihler çakışınca ve de hem orada hem burada olmak mümkün olamayınca, tercihlerini Art Basel Miami'den yana kullanmışlar. Ama gözleri arkada kalmış resmen. Mesela daha kimse çağdaş sanatla ilgilenmezken ilgilenen bir isim olan Mudo'nun patronu Mustafa Taviloğlu bunlardan biri.
Mudo bakmış olmuyor. İçi rahat etmemiş ve önceden beğendiği 7 sanat eserini önceki gün Ali Güreli'ye telefon açıp satın almış. Bir dipnot vereyim burada. Ali Güreli bana anlatırken isim vermemişti. Ama sonra akşam Taviloğlu'nun oğlu Ömer ile karşılaşıp sohbet ederken bu bilgiyi bana kendisi verdi ve hatta Mustafa Taviloğlu'nu arayıp Miami'den mini bir sanat sohbeti yapmayı da ihmal etmedik. Mustafa Taviloğlu'nun aldığı eserler arasında biri var ki işte o eserin önünde herkes uzun uzun durdu. Serdar Erener ve Nil Karaibrahimgil gibi. 1980 doğumlu genç heykel sanatçısı Yaşam Şaşmazer'in tahtadan oyduğu bu erkek çocuğuna herkes hayran kaldı ama sahibi Mudo oldu.

MUDO müzesine hazırlık
Galerileri dolaşırken baktım Ömer Taviloğlu da babasını aratmayacak kadar iyi bir sanatsever olmuş. Dikkatli bir şekilde eserleri inceliyor, sonra da kararını veriyor.
Kuşkusuz Mustafa Taviloğlu da kendi müzesi için hazırlıklarını sürdürüyor. Ama Ömer Taviloğlu diyor ki dört başı mamur bir müze yapmak için çok iyi hazırlanmış olmak gerek. Özetle şu anda Mudo Ailesi müze için yer arayışını sürdürüyor sadece.
Peki Türk koleksiyonerler için giderek büyük önem taşımaya başlayan Contemporary Istanbul'un tarihi niye önemli bir başka sanat fuarıyla çakıştı?
Bu soruyu ve eleştiriyi Ali Güreli'ye yapıyorum. O da Türkiye'de böyle bir etkinliği yapmak için sadece iki yer olduğunu ve müthiş yoğunluk yüzünden çok zorluk çektiklerini ve bu tarihlerde yapmaya mecbur olduklarını söylüyor.